Erik Günther (Aka Kikkie95) favoriete topics

Moderator: RG500IU

Pagina's: 1 ... 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47

Topic: Erik Günther (Aka Kikkie95) (414934 keer gelezen)
     Reageer met citaat 
Ik zeg het nog maar een keer, ik lees dit met veel interesse.
     Reageer met citaat 
Thanks
De_Wim
maar dan anders

     Reageer met citaat 
Ik ook, heb hier ook de race carrière van Erik gevolgd.

Erg interessant om te lezen wat er daarna (is) gebeurd.
De inhoud van bovenstaand bericht bereikt u via internet. Het is derhalve niet uitgesloten dat onbevoegden de verzonden informatie hebben gemanipuleerd, door het toevoegen van taalfouten en/ of domme opmerkingen.
     Reageer met citaat 
Daar sluit ik mij helemaal bij aan, erg indrukwekkend om te lezen. Ook het stukje volleybal, aangezien dat ook mijn sport is.
     Reageer met citaat 
Goed om jullie reacties te lezen, de afgelopen jaren zijn voor ons bijzonder geweest. Wij willen dit vastleggen of het nu bij deze blog blijft of uiteindelijk een boek moet worden weten we nog niet.

Asse van Dutch Motorsport heeft in februari 2017 tegen Erik gezegd hij hem daar mee zou willen helpen. De site bestaat niet meer, dus of dat aanbod nog staat weten we niet vooralsnog kunnen we nog even door, 2018 is een wel heel bijzonder jaar geworden, stay tuned!
     Reageer met citaat 
140990



Deel 20, Don’t stop me now.

Als je “Kan niet” uit je woordenboek hebt gewist, sta je nu wel voor een grote uitdaging. Het doel is op het hoogst mogelijke niveau te sporten. In een half jaar tijd heb je alle randvoorwaarden om dat te kunnen doen gecreëerd. Op het moment dat alles en iedereen er klaar voor is wordt je de vraag gesteld of het bereiken van je ultieme doel, zover gaat dat je daarvoor bereid bent je voet op te offeren. Deze vraag wordt, hoe zuur dat ook is met nee beantwoord, de stekker gaat uit het Triathlon verhaal. In onze playlist staat Stairway to Heaven van Led Zeppelin, de volgende passage is tekenend voor hoe Erik er in staat. “There are two paths you can go by, but in the long run. There's still time to change the road you're on.”

Bij de NTB vinden ze het enorm jammer dat we niet door kunnen met het uitgestippelde traject. Erik is met zijn enorme drive en positieve instelling een fijn persoon om er bij te hebben op de trainingen. Hij luistert goed en gaat altijd aan de slag met de aanwijzingen die hij van de technische staf krijgt. Topsport is ook keihard, nu er geen zicht meer is op het bereiken van de doelstelling komt de samenwerking per direct ten einde. Het laatste wat Erik met de NTB zal gaan doen is de oliebollen race in de Hoornse Vaart op 30 december.

Veerkracht is het sleutelwoord. Een paar tranen, wat krachttermen en een paar slapeloze nachten verder drukt Erik op de reset knop. Nu dit avontuur ten einde is, is er ruimte om aan de slag te gaan met iets anders, het ligt voor de hand dat dit andere volleybal zal zijn. Het is nog steeds bizar dat Erik in zo’n korte tijd zover is gekomen in deze sport. Technisch moet er nog heel veel gebeuren, tactiek, inzicht en snelheid zijn, zijn belangrijkste wapens. De intensiteit van de trainingen gaat per direct omhoog, maandag trainen bij Spaarnestad, woensdag trainen bij Allvo, vrijdag trainen met het nationale team en daarbij wedstrijden. De mindset bij het nationale team sluit nog het beste aan bij Eriks ambitie om het onderste uit de kan te halen. Eind december vraagt Erik me om mee te komen naar het militair sportcomplex in Doorn, dit is de thuisbasis van het nationale team. Traditiegetrouw is de laatste training van het jaar open voor vrienden en familie, uiteraard ga ik met hem mee.

Van nature ben ik niet zo goed in het omgaan met mensen met een beperking, het revalidatie proces, de talenten dag bij NOC-NSF en het parasporten zorgen ervoor dat ik me hierin ontwikkel. Op de een of andere bizarre manier is dit hele gebeuren nog ergens goed voor ook. Tijdens de wedstrijdjes die gespeeld worden op deze avond, gaat het er zo gedreven aan toe, dat je compleet vergeet dat je hier met para-sporters zit. Het zijn gewoon toppers die alles aan de kant zetten om een doel te bereiken. Het blijft voor mij een dubbel gevoel, enorm trots dat ik hier zit, maar tegelijkertijd beseffen dat dit het wisselgeld is, van het spelletje wat we eerder gespeeld hebben. Het jaar wordt afgesloten met een hapje en een drankje, waar tevens een aantal internationals die afzwaaien in het zonnetje worden gezet.

Alle ontwikkelingen op sportief gebied, het wel of niet halen van je doelen zijn totaal onbelangrijk als rond de kerst een van onze collega’s komt te overlijden. Na anderhalf jaar keihard gevochten te hebben verliest hij de strijd, het komt hard aan binnen ons team. Tijs was een directe collega van Erik, vanuit mijn functie ben ik een aantal keer bij hem op bezoek geweest in het ziekenhuis en had regelmatig telefonisch contact. Eriks laatste officiële actie voor het bedrijf is een uitvaart…

Aan het einde van het jaar staat de oliebollenrace op het programma, het afscheid van de NTB. Ik vond het bijzonder dat zelfs op deze laatste dag, de trainer Erik nog uitleg geeft hoe hij zijn slag kan verbeteren.

Erik schreef dit er zelf over op zijn Facebook pagina.

“En dat was de laatste training van 2017, 50x100 zwemmen met de NTB. Enigszins roestig gezien ik afgelopen anderhalve maand niet meer met regelmaat heb gezwommen. Uiteindelijk er 1 uur en 57 minuten over gedaan, zeer tevreden. Nu is het jaar echt om, geëindigd waar ik sportief begonnen ben namelijk bij de Nederlandse Triathlon Bond(NTB). De verbetering die ik dit jaar heb meegemaakt zal ik nooit meer meemaken. Toen ik begon kon ik geen 25m borstcrawl zwemmen, dit heb ik vandaag x200 gedaan.

Jelmer en Bas heel erg bedankt voor alle support dit jaar, alle trainingen in Alkmaar, de dag in Papendal maar ook buiten de trainingen om. Het was top!”

Wordt vervolgd.
     Reageer met citaat 
141281



Deel 21: Keeping your head up.

Een nieuw jaar met nieuwe kansen, niet achterom kijken, vertrouw op jezelf en werk aan je toekomst. Het is iets wat ik absoluut bewonder in Erik. Hij lijkt hierin enorm op zijn opa Günther, die hetzelfde karakter had. Keihard voor zichzelf, maar nooit slachtoffer van de situatie. Beide mannen hebben elkaar nooit kunnen spreken, maar man wat zouden dat goede vrienden zijn geworden.

Na de kerst wordt de training bij de nationale selectie weer hervat, de eerste training is meteen een bijzondere. Alle sporters worden onderworpen aan een conditietest. Voor Erik is dit helemaal nieuw, de sporters worden getest op 5 onderdelen en worden daarop gescoord. Eriks conditie voor wat betreft lopen, zwemmen en fietsen is dik in orde. Dit zijn echter niet de zaken waar hij op getest wordt voor deze test. Hij haalt twee groen, twee gele en één rode score. Eigenlijk helemaal niet gek als je bedenkt dat hij een idee had wat hij moest trainen. Veel van zijn medesporters zitten op hetzelfde niveau of zelfs lager. Voor Erik heeft het ook niet veel consequenties, zijn gele scores zaten tegen groen aan en die ene rode moet geel kunnen worden. Voor een aantal andere sporters ligt dat anders. Deze krijgen de melding dat als de score niet snel verbetert, het einde verhaal bij de selectie is.

In 2018 wordt het WK in Nederland gehouden, dit houdt in dat Nederland automatisch geplaatst is. Om iedereen op scherp te zetten, bepaald de bondscoach dat iedereen op 0 begint. Resultaten uit het verleden tellen niet, iedereen moet aan het werk om zijn plaats te verwerven in het team wat uiteindelijk zal aantreden op het eindtoernooi. Erik weet wat hem te doen staat, hij gaat aan de slag in de sportschool om binnen de limieten van de conditietest te komen. Al snel weet hij alles in het groen te krijgen en daar zelfs nog een marge in te krijgen. Niemand zal hem kunnen betrappen op het verzaken van zijn trainingsarbeid. Het harde werken wordt beloond met een plaatsje in de a selectie van het nationale team. Als alles goed gaat, kan Erik al dit jaar zijn debuut maken als international.

Nu Erik wekelijks sport in Doorn, Almere en Haarlem begint zijn Mercedes SLK een dure kostganger te worden. Een auto erbij gat hem niet worden, dus moet zijn geliefde cabrio plaats maken voor een klein dieseltje. Op de een of andere manier is ook dit de afsluiting van een bepaalde periode.

In Haarlem speelt hij als vaste speler in de tweede divisie en daar waar kan in de eerste divisie. Eigenlijk zou hij graag bij Allvo meespelen in de eredivisie, het team ziet dat ook wel zitten, maar reglementair is het niet niet mogelijk, het verzoek om dispensatie wordt niet gehonoreerd waardoor er niets anders op zit dan het seizoen af te maken in Haarlem. Dit is helemaal geen straf, want in zowel de eerste als tweede divisie staan ze aan kop. Uiteindelijk winnen ze de dubbel, omdat Erik in beide divisies heeft meegespeeld voelt het ook echt als een dubbele overwinning.

Mijn rol is in de afgelopen periode steeds meer veranderd van begeleider naar supporter, behalve trainen in de sportschool en zo nu en dan fietsen, doen we niet veel samen, ook werken we niet meer bij hetzelfde bedrijf waardoor we elkaar voor het eerst in al die jaren minder vaak zien en spreken. Hierdoor heb ik niet in de gaten dat het fysiek met Erik steeds slechter gaat. Erik heeft zijn moeder wel in vertrouwen genomen, maar houdt het bewust een tijdlang bij me vandaan, tot het op zeker moment niet meer verder kan.

Doordat hij gestopt is met hardloop trainen, zijn de spieren in zijn enkel minder sterk. Hierdoor komt er meer druk op de enkel te liggen op het enkelgewricht. Doordat bijna al het kraakbeen ontbreekt beweegt het gewricht nu bot op bot, dit is zeer pijnlijk. Daarnaast herstellen de beschadigde zenuwen zich waardoor hij steeds meer gevoel terug krijgt in zijn voet. Dit gevoel is echter op dit moment alleen maar pijn.

Erik zou eigenlijk dagelijks met krukken moeten gaan lopen om de degradatie van zijn enkel in ieder geval te remmen en krijgt het advies om morfine te gaan slikken tegen de pijn. Het eerste wil hij niet maar vooral dat laatste gaat niet gebeuren, hij is net bij een nieuwe werkgever begonnen en ziet geen mogelijkheid om die afstand zonder auto af te leggen. Tevens kunnen zijn sportieve ambities dan ook zo de prullenbak in.

Erik heeft eigenlijk zijn conclusie al getrokken, het is een keiharde.

Wordt vervolgd.
     Reageer met citaat 
141991



Deel 22: Making your mind up!

Meerdere keren per week sport Erik met mensen die een onderbeen of voet missen, deze mensen zijn stuk voor stuk mobieler dan Erik nu is. Tevens hebben deze mensen niet de pijnklachten die hij nu wel heeft. Een van de opties die er nog zijn, is het compleet fixeren van het enkelgewricht, dit geeft echter geen enkele garantie op verbetering van de pijnklachten. De medische staf van NeVoBo denkt zelfs dat de kans vrij groot is dat het helemaal niets gaat helpen omdat ondanks het plaatsen van de schroeven toch nog steeds bot op bot blijft, Het zal misschien tijdelijk wat verlichting geven, maar uiteindelijk verwacht men daar dat het na enkele maanden weer hetzelfde zou zijn.

Erik wil graag met professor Kerkhoffs in overleg, deze man heeft hem meerdere keren vanuit kansloze positie een oplossing geboden het kan geen kwaad om zijn visie te horen. In het AMC krijgen we te horen dat het niet gaat lukken om een consult te krijgen bij Kerkhoffs, hij zit voor zeker een kwartaal volgepland en het AMC wil geen afspraken plannen die verder in de toekomst liggen. Als alternatief is er wel een andere orthopedisch specialist die ruimte heeft in de agenda, er zit nets anders op dan deze afspraak te plannen.

De bondscoach geeft aan dat het voor Erik beter is om een tijdje rust te pakken, “Je bent in korte tijd heel ver gekomen, nu is het tijd om aan je lichaam te denken. Laat het sporten even voor wat het is en ga eerst maar eens met deze moeilijke materie aan de slag. Je bent nog heel jong, jou tijd komt vanzelf.” In de motorsport maakten we altijd het grapje remmen is angst, dit voel als remmen en angst speelt zeker een factor. Erik wil niet van het gas af, maar juist full speed door.

In het AMC gaat Erik het gesprek aan met de specialist, zijn moeder is met hem mee en ziet hoe haar zoon rationeel het gesprek aangaat. Hij wil kosten wat het kost van de pijn af en weer normaal kunnen lopen, het liefst hardlopen. Als dit betekent dat hij zijn voet moet opofferen, dan zet hij daar nu per direct een handtekening onder. De arts kan maar weinig inbrengen tegen de vastberadenheid waarmee hij wordt geconfronteerd. Hij kan zich, de keuze die Erik eigenlijk al gemaakt heeft, voorstellen en doet geen moeite om hem van iets anders te overtuigen. Hij is minder expliciet in zijn uitspraken, maar de strekking is hetzelfde als die van de medische staf van NeVoBo. Hij vraagt Erik er heel goed over na te denken en het een en ander met zoveel mogelijk mensen te bespreken. Tevens wil hij graag dat Erik een second opinion aanvraagt bij een andere kliniek.

Het bespreken met lotgenoten, sporters, familie en vrienden was al voor het bezoek aan het AMC in gang gezet. Het verzoek om een second opinion aan te vragen wordt uiteraard gehonoreerd. Erik maakt een afspraak bij een gerenommeerde privé kliniek waar hij al op vrij korte termijn terecht kan. Dit bezoek loopt wat ons betreft op een teleurstelling uit. De arts aldaar heeft maar weinig aandacht voor de persoon die tegenover hem zit, zijn ambities om het onderste uit de kan te halen komen niet over. In plaats van werken aan een oplossing, krijgen we de indruk dat ze in Erik een mooi project zien waar ze nog tijden aan kunnen sleutelen. We worden nergens overtuigd en besluiten hier verder helemaal niets mee te gaan doen.

Na het bezoek aan de privékliniek neemt Erik zijn definitieve besluit en maakt een afspraak in het AMC om de amputatie van zijn voet in gang te laten zetten. Nu de beslissing is genomen, is Erik weer vrij in zijn hoofd. Hij loopt inmiddels al geruime tijd op krukken waardoor de pijn te verdragen is. De Volleybaltrainingen worden weer hervat en de blik is weer gericht op de toekomst. In Eriks omgeving zijn de reacties wisselend, de een snapt vrijwel meteen waarom hij deze beslissing heeft genomen, de ander kijkt hem aan alsof hij niet goed bij zijn hoofd is. Veel mensen hebben eigenlijk geen idee hoe slecht zijn enkel is. De mensen die het gesprek met hem aangaan snappen vrijwel allemaal waarom hij op dit punt is aangekomen.

Nu is het wachten op het AMC zodat de operatie gepland kan gaan worden, in plaats van een afspraak met de orthopedisch chirurg die hem de laatste keer gesproken heeft, neemt een andere orthopeed uit het AMC contact met hem op. Het is professor Kerkhoffs die Eriks dossier onder ogen gekregen heeft en niet zonder meer akkoord gaat met de plannen die nu op tafel liggen.

Daar waar het Erik niet lukte om een afspraak met Kerkhoffs te maken, neemt Kerkhoffs nu het initiatief om Erik uit te nodigen voor een third opinion.

Wordt vervolgd.

« Gewijzigd: 24-04-2019 om 10:36:40 door Ben-Gunther »

     Reageer met citaat 
Bijzonder om te lezen, een lange weg vol onzekerheden en pijn. Het is van een afstand lastig om het te plaatsen. Vooral de laatste stukken roepen de vraag op; waarvoor in godsnaam?
De drang om samen succesvol sporter te worden, in welke klasse of discipline dan ook, lijkt zo sterk dat de kosten (enkel finaal aan gort, amputatie enz) voor lief genomen worden.

Lastig om van een afstand te beoordelen!
     Reageer met citaat 
Ik had me voorgenomen om dit verhaal te vertellen zonder er een discussie over op te willen starten.

Zoals ik jou reactie lees zie jij het als een obsessie, misschien moet je het zelf meegemaakt hebben om het te snappen. Mijn aandeel in het sporten ná de revalidatie is overigens zeer beperkt. Het samen succesvol worden is in het geheel niet aan de orde.

Het verhaal van Erik is niet uniek, ik heb de afgelopen jaren meerdere mensen zoals hij ontmoet, allemaal met dezelfde mindset.

Misschien zijn de woorden:"Je zult nooit meer kunnen...." wel de trigger.
     Reageer met citaat 
Ben-Gunther schreef 24-04-19 om 22:36:58
Ik had me voorgenomen om dit verhaal te vertellen zonder er een discussie over op te willen starten.

Zoals ik jou reactie lees zie jij het als een obsessie, misschien moet je het zelf meegemaakt hebben om het te snappen. Mijn aandeel in het sporten ná de revalidatie is overigens zeer beperkt. Het samen succesvol worden is in het geheel niet aan de orde.

Het verhaal van Erik is niet uniek, ik heb de afgelopen jaren meerdere mensen zoals hij ontmoet, allemaal met dezelfde mindset.

Misschien zijn de woorden:"Je zult nooit meer kunnen...." wel de trigger.


Als ik mag.....

Gaandeweg het verhaal heb je verschillende positieve reacties gehad voor je relaas en ik sluit me daar graag bij aan, maar nu komt er iemand en die plaats een mild vraagteken en nu dit. Ik heb ook wel een variant van Paul zijn gedachtengang. Het gaat toch over drijfveren, keuzes, opofferingen? Daar horen toch ook twijfels bij? Ook bij toehoorders en lezers.
t Is n kunst t aigenste pad te lopen en doch aalweg wat aans te zain.
     Reageer met citaat 
Ik reageerde op Paul omdat ik hem ook wel eens in persoon gesproken heb, vond het onbeleefd om niets te zeggen.

Twijfels van zowel schrijver als lezer horen daar zeker bij. Ik respecteer en waardeer ieders mening. Als mijn reactie anders overkomt, dan kan ik je verzekeren dat dit niet zo bedoeld is.

Ik wil liever op dit moment niet in discussie, omdat dit het verhaal beïnvloed, de teksten moeten nog geschreven worden.
RG500IU
 Moderator
2 Strokes 4 Ever!!

     Reageer met citaat 
Ben-Gunther schreef 23-04-19 om 22:35:25

Deel 22: Making your mind up!..

Ben-Gunther schreef 25-04-19 om 19:37:36
...de teksten moeten nog geschreven worden.

Kan er aan begin van ieder deel ook een datum geplaatst worden Ben? heb dan meer het idee waar in de tijdlijn we dan zijn..
     Reageer met citaat 
Ben-Gunther schreef 25-04-19 om 19:37:36

.......
Ik wil liever op dit moment niet in discussie, omdat dit het verhaal beïnvloed, de teksten moeten nog geschreven worden.


Maar jij hoeft toch ook helemaal niet in discussie.

Je bedoelt het misschien niet zo maar het voelt alsof wij hier onderling ook geen reactie voor elkaar mogen achterlaten.

En er is ook nog helemaal geen discussie, misschien alleen een opgeschreven mijmering.
t Is n kunst t aigenste pad te lopen en doch aalweg wat aans te zain.
     Reageer met citaat 
Hi Ite, we zitten nu ongeveer 8 maanden van nu.
EDIT: Even gekeken, het vorige deel is 12 maanden geleden In het begin is de tijdlijn strak en tegen het einde ook, daartussen is het niet altijd makkelijk om een echte datum aan te duiden


@Johannes

« Gewijzigd: 26-04-2019 om 08:20:01 door Ben-Gunther »

Pagina's: 1 ... 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47


Snelle navigatie: