Rob Hakvoort

hey Rob, enorm tof dat je alles zo duidelijk voor ons post. Als coureur zijnde kan je tenslotte sommige dingen het beste vertellen en dat doe jij

dagobert schreef 30-05-09 om 13:55:39


Helemaal mee eens.

Succes met herstel en het maken van een goede afweging.
Als je blijft racen, dan heb je er een fan bij.

Het gaat goed met Rob Hakvoort.

Ruim een week na zijn vervelende crash in Hengelo is Rob Hakvoort weer veilig thuis aangekomen. Nou ja thuis, hij mag de komende weken logeren bij zijn ouders, die hem verzorgen. Rob zit inmiddels een groot gedeelte in het gips en mag 10 dagen lang alleen maar liggen. Na deze 10 dagen moet hij nog minimaal 6 1weken in het gips blijven en begint de revalidatie.




Rob : Het is wel even wennen dat ik nu eigenlijk zo goed als niets kan. Gelukkig heb ik wereldouders en ik wordt uitstekend verzorgd, maar ik begin me wel een beetje te vervelen. Ook zijn de nachten kort omdat ik overdag mijn energie niet kwijt kan. Ik zit veel achter de computer en dat doe ik eigenlijk tot ik in slaap val om de volgende morgen de draad weer op te pakken achter de pc. Het gaat verder heel erg goed met me en pijn heb ik ook helemaal niet meer. Natuurlijk had ik liever bij Racing against Cancer in Oss gezeten, maar het is nu eenmaal niet anders.

Ik wil bij deze Joey Litjens heel veel sterkte wensen met de nare mededeling die hij afgelopen week te horen heeft gekregen en ook wil ik Wim van Middelaar en Nigel Walraven beterschap wensen na hun valpartijen afgelopen week in Hengelo.

Ik blijf jullie natuurlijk op de hoogte houden!

Sportieve groet,

Rob Hakvoort

goed om je te zien lachen
kleurig dekbed trouwens

Rob,wat een opluchting dat dit uiteindelijk met een sisser af gaat lopen .
Ik hoop dat de tijd niet al te langzaam zal gaan voor je.
Een vlot herstel toegewenst!

Goed nieuws met vreemde bijsmaak voor Rob Hakvoort !

Na uitvoerig onderzoek, tientallen röntgenfoto’s en een ct scan in het slingerland ziekenhuis in Doetichem op Hemelvaartsdag was de diagnose helder: 3 ruggenwervels gebroken en een 4e verbrijzeld aldus de dienstdoende arts. “Einde race seizoen, heel veel geluk dat er geen sprake is van een dwarslaesie en zodra je een verkeerde beweging maakt raak je alsnog verlamt” aldus dezelfde arts. Pijnlijke en confronterende uitspraken voor een mens en voor een sportman. Ik was best aangeslagen, maar ook voor mijn ouders en teammanager die aanwezig waren bij deze uitspraak, was het niet niks.

Wellicht een operatie, in ieder geval 6 weken volledige bedrust en daarna intern revalideren was de volgende uitspraak die het weekend werd gedaan. Het enige wat nog moest gebeuren was dat de foto nogmaals onder de loep werd genomen tijdens het weekoverleg op maandag door de orthopeed die op dat moment een weekendje weg was.

S’ maandags werd me verteld door deze orthopeed dat het relatief gezien mee viel, de breuken waren netjes en ik hoefde niet onder het mes. Dinsdags zou me een gipskorset aangemeten worden en wellicht dat ik dan overgeplaatst kon worden naar het ziekenhuis in Amersfoort (mijn woonplaats) zodat ik daar verder kon revalideren.

Dinsdagochtend kwam de verpleging me vertellen dat ik s’ middags in het gips gezet zou worden en dat er met het ziekenhuis in Amersfoort overlegt zou worden of ik de rust periode niet thuis uit kon zitten onder begeleiding of dat het ziekenhuis me eerst zelf op wou nemen. Toen ik terug kwam uit de gipskamer waren de verpleegsters al druk aan het inpakken, de ambulance was onderweg en ik werd naar huis gebracht om daar 10 dagen in plaats van 6 weken volledige bedrust te houden. Aan één kant natuurlijk fantastisch, aan de andere kant best spannend en onverwachts aangezien “één verkeerde beweging levert je een dwarslaesie op” nog in je hoofd spookt. In een razend tempo naar huis gevlogen waar mijn moeder inmiddels een speciaal ziekenhuis bed had laten komen.

Eenmaal thuis voelde het eigenlijk prima, 1,5 week later op zaterdag zou ik weer uit bed mogen om voor het eerst te staan. Even bellen naar het Slingerland over het hoe en wat met opstaan en dergelijke, met gipsen ging ik namelijk al van mijn stokkie toen ik moest gaan staan, das logisch na 5 dagen plat te hebben gelegen en onder invloed van de nodige medicijnen. “Geen zorgen, daar hoeft niemand bij te zijn, komt goed, succes” kwam het kort en bondig op neer. Toch voor de zekerheid even mijn huisarts gebeld die een fysio inschakelde welke aangaf dat je nooit van je leven alleen mocht gaan staan. De fysio en huisarts besloten na overleg eens te bellen met het slingerland over de exacte breuken om zo de verdere revalidatie te bepalen. “Één instabiele breuk in de 6e wervel” wist de assistent te vertellen, waar de andere 2 gebroken wervels en de verbrijzelde waren gebleven wist niemand. Na constant onduidelijkheid en vreemde zaken van het Slingerland besloot ik een second opinion aan te vragen in Zeist.

Daar kom ik zojuist vandaan, super goed nieuws, niet 4 wervels maar inderdaad 1 wervel stabiel gebroken!! Nog een week rustig aan doen en daarna mag ik proberen wat meer te gaan trainen met de fysio en zelfs voorzichtig aan proberen of ik kan autorijden. Over 4 weken mag het korset eraf en dan komt er weer een nieuw stadium van de revalidatie. Verwacht wordt dat met 3 a 4 maanden de breuk volledig hersteld is en de rug weer op volle sterkte is.

Bij de laatste navraag bij het Slingerland waarin we vroegen hoe deze bizarre gang van zaken mogelijk was werd verteld dat de arts die me Donderdags heeft beoordeeld een assistent arts internist was, deze had absoluut geen uitspraak over deze breuken mogen doen omdat dit simpelweg niet zijn vakgebied is. Geen excuses.. succes!

Een heel vreemd en vervelend verhaal! Voor mij telt er maar één ding, we hebben duidelijkheid en kunnen gaan bouwen aan een spoedig herstel!!

Ik hou jullie op de hoogte!

Sportieve groet,

Rob Hakvoort

Dat is goed nieuws Rob! Het blijft een vervelende situatie, maar 1 is beter dan 4....

Damn, wat zal jij een slecht gevoel over hebben gehouden aan de diagnose in het Slingerland. Je gaat er vanuit dat je op de juiste plaats ligt en met kundige mensen te maken hebt.

Wel mooi dat de blessures minder ernstig zijn dan aanvankelijk werd gedacht. Een volledig herstel binnen een paar maanden is neem ik aan een geruststellende gedachte.

Hou je haaks en wie weet zien we elkaar in de loop van het seizoen nog wel een keer in het paddock.

Tjeez Rob, wat een verhaal!
In ieder geval fijn dat het een verbetering inhoudt voor je situatie. Wel heel slecht dat er zo'n onjuiste boodschap gegeven wordt.

Eerlijk gezegd zou ik overwegen actie te ondernemen, zeker als er vanuit het ziekenhuis nog geen excuus afkan....
Opmerkingen als "één verkeerde beweging levert je een dwarslaesie op" hebben toch ook wel een behoorlijke psychische lading.

Anyway, goed om te horen dat de weg naar herstel korter lijkt te zijn dan eerst gedacht. Succes!

Ik zou het er ook niet bij laten, geloof ik. Waar ik al van de kook van raak is hoe het überhaupt mogelijk is dat een assistent internist een verongelukte coureur met rugletsel mag beoordelen. Dan roep je als behandelteam toch accuut een specialist op!

In ieder geval blij dat de second opinion in je voordeel uitpakt

Ja inderdaad gelukkig pakt het goed uit.

Je wil er niet aan denken dat ze de verkeerde aanpak hadden gekozen waardoor er kans bestaat dat je de rest van je leven daar last van blijft houden.

Beterschap verder Rob!!!

Eens met voorgaande sprekers.

Toen manlief na een val met dienstmotor binnen werd gebracht werd er meteen een neuroloog uit bed gebelt.
Liep overigens ook met een sisser af.

Maar fijn om te lezen dat je verder op weg bent met je herstel dan je dacht!

Rob_Hakvoort schreef 11-06-09 om 13:05:56

Nou gelukkig maar dat het meevalt. Ik heb er ook gelegen met mijn rug, ik kan je vertellen dat de mensen die mij opnamen niet echt fans waren van de motorsport en dat lieten ze dan maar merken ook...

De arts die me verder geholpen heeft was overigens niets mis mee

Dat is een mooie meevaller! Jammer van de foute informatie. Ik zou mijn zegeningen tellen en weer vooruit kijken. Persoonlijk zou ik er geen "werk" van maken, mijn idee is dat je daar zelf helemaal niets mee opschiet.

Nee, maar dan gebeurt het een volgende keer misschien weer, bij iemand anders.

Je kan in ieder geval even een klacht indienen, zodat ze hopelijk daar hun zaken wat beter gaan regelen.