Erik Günther (Aka Kikkie95)

Goed bezig. Zoals ze in Groningen zeggen: de kop d'r veur!

Hier sluit ik me helemaal bij aan.

Bedankt! Moet goed komen. Komende winter de laatste operatie(s) en dan kan ik mij vol richten op het sporten!

Succes met je nieuwe doel

Gister was mijn retour in de wedstrijd sport, wat zal ik zeggen.. Gewoon gelijk beginnen een quote dan maar? "It's been a hard road but I'm almost home"

de dag had alles, het was zwaar, gevuld met zenuwen en twijfel, teleurstelling maar ook trots en blijdschap.
De tijdrit was zwaar, ik zat vol met zenuwen wat zeker niet hielp. Er was veel wind en het was koud en nat. Uiteindelijk kwam dat neer op een tijd van 18.12, dat houd in een gemiddelde van 30,79. Toen ik binnen kwam was ik niet tevreden en dat was een understatement. Thuis lekker even gedoucht en de rit gereviewd met mijn vader samen, na het te hebben geanalyseerd kan ik niet anders als tevreden zijn.

15 maanden terug kwam ik met de ambulance thuis uit het Radboud ziekenhuis, vandaag reed ik een tijdrit. Een groot contrast.
Terugkijkend op de tijdrit ben ik tevreden, ik heb wedstrijd ervaring opgedaan en geleerd. Volgend jaar ga ik zeker weer mee doen.

Bijna twee jaar na de crash in Oss, is er nog een harde noot te kraken. De degradatie van Erik zijn enkel is de afgelopen maanden zo snel gegaan dat hij nu het traject in gaat voor amputatie van zijn linkervoet.

Op zijn facebook pagina zegt hij er zelf het een en ander over. https://www.facebook.com/erik.gunther.5

Goh! Sterkte gewenst.

Pff heftig zeg.. Sterkte!

Oef, daar word ik wel stil van. Heel veel sterkte.

Ohjee, dat zag ik niet aankomen Sterkte Erik en familie Gunter

O jee, dat is erg. Wens je sterkte en alle goeds.

Het is zuur dat dit uiteindelijk de prijs is die betaald moet worden, toch hebben we geen moment spijt van het racen op zich. We hebben samen geweldige dingen gedaan, 6 jaar lang alles gestopt in de passie die we samen hadden en nog steeds hebben.

De afgelopen twee jaar hebben we met een select clubje mensen alles uit de kast gehaald om tot een zo goed mogelijk herstel te komen. We wisten dat het niet heel waarschijnlijk was dat de enkel het de rest van zijn leven zou uithouden. Wat dit letterlijk betekende heb ik me niet mee bezig gehouden.

Maanden geleden begon het proces te groeien dat het op termijn verliezen van zijn enkel voor hem niet het einde van de wereld zou betekenen. Daar waar Erik vorig jaar deze tijd in Jerez de hele dag rustig kon wandelen, kan hij op dit moment niet de deur uit zonder krukken. Het gaat werkelijk per dag achteruit, dit terwijl hij zelf topfit en compleet afgetraind is.

Wat moet je kiezen als de conclusie is dat je met enkel een slechtere kwaliteit van leven hebt dan zonder?

Ben-Gunther schreef 05-03-18 om 21:42:18


Ja, zonder natuurlijk. Maar hoe logisch dat ook is, toch is dat geen makkelijk besluit lijkt mij.

Allemachtig Erik, wat een beslissing die je moet nemen zeg ! Zorg dat je voor jezelf de juiste keuze maakt! Ik wens je daarbij enorm veel sterkte en succes.

oef , dat is heftig ,

sterkte bij je beslissing