Gister was mijn retour in de wedstrijd sport, wat zal ik zeggen.. Gewoon gelijk beginnen een quote dan maar? "It's been a hard road but I'm almost home"
de dag had alles, het was zwaar, gevuld met zenuwen en twijfel, teleurstelling maar ook trots en blijdschap.
De tijdrit was zwaar, ik zat vol met zenuwen wat zeker niet hielp. Er was veel wind en het was koud en nat. Uiteindelijk kwam dat neer op een tijd van 18.12, dat houd in een gemiddelde van 30,79. Toen ik binnen kwam was ik niet tevreden en dat was een understatement. Thuis lekker even gedoucht en de rit gereviewd met mijn vader samen, na het te hebben geanalyseerd kan ik niet anders als tevreden zijn.
15 maanden terug kwam ik met de ambulance thuis uit het Radboud ziekenhuis, vandaag reed ik een tijdrit. Een groot contrast.
Terugkijkend op de tijdrit ben ik tevreden, ik heb wedstrijd ervaring opgedaan en geleerd. Volgend jaar ga ik zeker weer mee doen.