Grand Prix historie algemeen

Kawasaki heeft ook een 2-takt historie en boekte GP zeges en wereldtitels in de 125/250 & 350cc klasses. Nu is deze historie ook in boekvorm beschreven.

Jarno Saarinen wins the 1972 250cc Belgium Grand Prix

Sommige mensen vinden dat de overwinning van Paul Lodewijckx in Assen in 1968 zich afspeelde in de prehistorie, maar de echte prehistorie van de motorsport ligt nog wel wat verder terug. Hieronder een stukje wat ik ooit schreef voor een ander medium en opeens weer tegenkwam.

Ik breek het stukje even in twee delen, want er mogen maar 5000 tekens in een bericht.


Parijs - Madrid 1903
In 1894 werd er voor het eerst een wedstrijd georganiseerd voor "voertuigen zonder paard". De rit ging van Parijs naar Rouen en de afstand was 100 km. De meeste voertuigen werden aangedreven door stoom. Helemaal een echte wedstrijd was het nog niet maar men had de smaak te pakken en in de jaren daarop werden er steeds meer city to city races gehouden. Parijs was in die periode het centrum van Europa en de meeste races gingen daar van start.
Het hoogte- en ook meteen het dieptepunt werd bereikt in 1903 met de wedstrijd Parijs - Madrid. Maanden werd naar deze wedstrijd uitgekeken, kranten stonden er vol van en het was het gesprek van de dag. Het zou een driedaagse wedstrijd worden met stops in Bordeaux, Vittoria en de finish in Madrid. Er waren maar liefst 250 inschrijvers, die meededen op een diversiteit van twee, drie en vierwielige voertuigen. De stoommachines waren inmiddels geheel verdreven door de explosiemotor. Op de zaterdagavond voor de start kwam er een grote stroom mensen op gang die het spektakel wilden meemaken. Grote groepen kwamen op de fiets. Als verlichting maakte men gebruik van lampions. Men had lampions voor en achter op de fiets. De stroom wielrijders was zo groot dat zij de volle breedte van de weg in beslag nam. Het aantal treinen van Parijs naar Versailles, de startplaats, was verdubbeld.
Op zondagochtend de 24e mei hadden zich meer dan 20.000 toeschouwers verzameld bij de start. De situatie dreigde volledig uit de hand te lopen daar niemand van de organisatie zo'n belangstelling had verwacht. Infanteristen konden met moeite een doorgang voor de deelnemers vrijmaken. De rijders gingen met intervals van start en de eerst die s'ochtends om kwart voor vier vertrok was Jarrott in een De Dietrich. Het gejuich van de duizenden mensen vermengde zich met het zware gebulder van de motoren.

Bekende deelnemers waren René de Knyff, Lorraine Barrow, Louis en Marcel Renault en de in die dagen immens populaire madame du Gast, een van de weinige vrouwelijke deelnemers. Om kwart over zeven was de laatste deelnemer vertrokken.. Officials namen een speciale trein naar Bordeaux, de eerste etappeplaats.
De wedstrijd zelf ontaardde in een drama. Langs de route bevonden zich maar liefst 3 miljoen mensen. Aan beveiliging was nauwelijks gedacht en er ontstond een aaneenschakeling van ongelukken. De beroemde Lorraine Barrow overreed bij Arvergres met zijn automobiel een hond, het stuur klemde en Barrow reed tegen een boom. Onderdelen slingerden in het rond waardoor een kind en een soldaat gedood werden. Ook de meerijdende monteur was op slag dood. Barrow zelf was zwaar gewond. Madame du Gast arriveerde op de plaats van het ongeval, stopte en verleende eerste hulp tot de ziekenauto arriveerde, maar hulp mocht niet meer baten. Barrow overleed na een aantal dagen aan zijn verwondingen. Tourod probeerde een overstekend meisje te ontwijken, reed in het publiek en doodde daarbij een vrouw en twee soldaten. Zelf werd hij zwaar gewond. Een Engelse deelnemer sloeg om in een bocht, zijn mecanicien raakte bekneld onder de auto en verloor het leven. In Chatterlerault liep een kind op de weg. Een soldaat probeerde haar te redden, maar kwam samen met haar onder de auto. In Bonneval reed Porter tegen een gesloten overwegboom, waarbij zijn mecanicien werd gedood. Rudolph Darzer sloeg met honderd kilometer per uur over de kop maar kwam met de schrik vrij. Marcel Renault verongelukte in een scherpe bocht bij Couhé-Vérac als gevolg van slecht zicht door stof. Hij overleed onderweg naar het ziekenhuis. Zijn mecanicien werd zwaar gewond.
Bij de motoren ging het er een stuk rustiger aan toe. De automobielen hadden 70 pk aan boord, voortgebracht door vele duizenden cc's, wogen meer dan 1000 kg en waren een soort van kanonnen op de stoffige aangestampte zandwegen. De motorfietsen daarentegen moesten het doen met een kleine cilinderinhoud en plusminus 2 pk. Van de 50 gestarte motoren kwamen er 15 aan de finish. Geen van de motoren was betrokken bij een ernstig ongeval. De snelste motorrijder was Marcel Bucquet uit Frankrijk op een Werner. Bucquet heeft als motorsporter de eer de eerste fabrieksrijder te zijn en heeft voor de Werner fabriek vele overwinningen uit het vuur gesleept. Als derde bij de motoren kwam Mademoiselle Jolivet in Bordeaux aan.
De Franse regering was inmiddels op de hoogte van de dramatische gebeurtenissen en greep meteen in. De wedstrijd werd in Bordeaux gestopt. De auto's en motoren werden in beslag genomen en met een speciale trein naar Parijs teruggebracht. Nadat de balans was opgemaakt bleken er in totaal dertien doden te zijn, zowel bij coureurs als publiek. Daarnaast waren er nog tientallen zwaar gewonden.
Parijs - Madrid betekende het einde van de stedenraces. Men moest noodgedwongen gaan nadenken over afsloten circuits. Geen vreemd verkeer meer op de weg, geen tegenliggers of gesloten spoorwegovergangen. Ook waren afzettingen nodig waarachter het publiek een veilige plaats kon krijgen. Na Parijs – Madrid veranderde het aanzien van races met auto's en motoren.

“Uitslag” in Bordeaux:
1. Auguste Bucquet F Werner
2. Léon Demester F Griffon
3. Mademoiselle Jolivet F Griffon
4. Henri Cissac F Peugeot
5. Lanfranchi F Peugeot
6. Léon Derny F Clément
7. Martel F Griffon
8. Baret F Bruneau

Fernand Gabriel “won” de autorace met een Mors

Mooi verhaal, waar heb je al die wijsheid vandaan, of is er Wikipedia pagina ofzo?

RG500IU schreef 16-07-19 om 21:42:52


Twee verschillende boekjes.

Zal de titels nog opzoeken.

RG500IU schreef 16-07-19 om 21:42:52


Bronnen:
Braunbeck's Sport Lexicon

Pacalmanac 1970/1971; uitgave van de pionier automobielclub

De geschiedenis van de motorsport, oorsprong en ontwikkeling.

Leuk:
https://www.cycleworld.com/story/bikes/volker-rauch-grand-prix-motorcycle-racing-photo-gallery/

Leuk? Briljante foto's en achtergrond informatie over heel andere tijden.

Nu de races door Covid-19 nog even op zich laten wachten is er nog mooi even tijd om wat oude artikelen door te lezen.

In een krant uit 1939 kom ik het volgende tegen;

Tijdens de ochtendraces van de TT in Assen 1939 had een van de deelnemers zich terug getrokken wegens een defect aan zijn motorfiets en stond tussen het publiek. Vol verwondering zag hij iemand die zich voor hem uitgaf in vol race-ornaat met zijn nummer met een matig gangetje voorbij komen. Volgens het artikel was de wedstrijdcommissie ten zeerste van streek door dit zonderlinge voorval en welke moeite men ook deed om de geheimzinnige onbekende uit de baan te halen, niets lukte. Ten slotte verdween hij even geheimzinnig als hij gekomen was. Een uniek voorval in de geschiedenis van de TT volgens de krant.

Commentaar op de commentator is ook van alle tijden.

In de Volkskrant van 1965 lees ik het volgende over de speaker bij de TT van 1965;

Armetierig was ook het commentaar van de Eindhovenaar Van den Brink, die de 125.000 toeschouwers langs het circuit door luidsprekers op de hoogte trachtte te houden. Hij draaide een hoger toerental dan de renners. Hij raasde net als de renners maar door, alleen met dit nadeel. dat iedereen de speaker altijd moest horen. Van den Brink zag er geen kwaad in drie- viermaal hetzelfde mee te delen en noemde wel vijftig keer de naam van Piet Nortier, de onvergelijkelijke Nortier, die — en dat zou daarvoor een verklaring kunnen zijn — naast de omroeper zat. Er hing in de cabine een gezellige „jongens-onder-mekaar-stemming", die echter duizenden irriteerde. Geen nieuws zag hij over het hoofd. Zelfs de mededeling, dat starter de heer Ben Majoor nu op een paaltje gaat zitten, wilde hij de duizenden niet onthouden. Het bericht ging duidelijk zichtbaar als een schok door de rijen. Bij van den Brink waren alle renners sympathiek, allemaal fijne kerels met een hart van goud. ledere renner, die langs scheerde, was hem even dierbaar, hetgeen hij dan ook tot vervelens toe vertelde. Alles ging ook razendsnel en alle races waren sensationeel, schitterend en adembenemend, ook wanneer het publiek verveeld voor zich uit zat te staren. Deze trek heeft hij ongetwijfeld geërfd van motor-nestor Plet Nortier, die de radio-luisteraar steeds maar probeerde wijs te maken, dat in Drente een verschrikkelijk spektakel gaande was. De speaker van het circuit leverde echter één enorme prestatie; hij nam 125.000 mensen tegelijk bij de neus. 

Johannes schreef 16-03-20 om 09:48:54

geweldig verhaal

Andere tijden.

Leeuwarder Courant 10 juni 1993


Haalt de TT van Assen het jaar 2000 wel?

ASSEN - Bijna een mensenleven lang worden in Assen motorwegraces gehouden. Vol bewondering spreekt de vooroorlogse generatie nog van de 'tee tee van Assen', later verengelst tot tie tie van Assen. De 'Grote Prijs der KNMV' ging de 'utch TT' heten, maar zaterdag 26 juni aanstaande, 68 jaar na de eerste Asser wegrace, zal van TT geen sprake meer zijn.
De Brit Bernie Ecclestone, feitelijk de eigenaar van het WK wegracen, heeft de Drentse organisatoren zodanig de financiële duimschroeven aangedraaid dat 's lands grootste eendaagse sportevenement nu officieel en zonder schaamte is omgedoopt tot 'Lucky Strike Dutch Grand Prix'. Als over enkele jaren ook in ons land de tabaksreclame wordt verboden en de sigarettenindustrie zich als voornaamste sponsor terugtrekt loopt de roemruchte TT van Assen echt gevaar. De vraag roept zich dan ook op of de Dutch TT het jaar 2000 nog wel haalt.
Tijdens de perspresentatie van het evenement erkende voorzitter Theo Verdegem gisteren dat de continuïteit van de TT in het afgelopen jaar ook al in gevaar is geweest. „Het heeft heel wat voeten in de aarde gehad alvorens we een vierjarig contract met Ecclestone konden tekenen. Hier en daar moeten we pijn lijden. We hebben financieel flink in moeten leveren", aldus Verdegem over de meedogenloze praktijken van de Britse baas van het motorsportcircus.

Direct slachtoffer van Ecclestones dictatuur is de Asser Speedweek geworden. Zeven jaar lang werd rond het hoofdnummer, de TT op zaterdag, een boeiend voorprogramma georganiseerd, met daarin onder andere races voor het Europees kampioenschap in verschillende klassen. De macht van Ecclestone (lees: de sponsors) is evenwel zo groot dat dit soort bijprogramma's moesten sneuvelen. Alle aandacht dient gericht te zijn op de WK-races in de 125 cc, 250 cc, 500 cc en de zijspannen.

Dit herrinner ik me nog als de dag van gisteren. Zoals destijds de sigaretten industrie het GP racen in leven hield zijn het nu de leveranciers van energie drankjes die bijna alles sponsoren.

De voorloper van het WK Superbike, de Formule-750 trok in 1977 dus 70.000 toeschouwers.


Het Vrije Volk - november 1977

ROTTERDAM - Twee en driekwart miljoen mensen trokken dit seizoen naar de motorcircuits. De GP's van Tsjechoslowakije en Assen, met resp. 200.000 en 140.000 bezoekers, spannen de kroon. Naar elke Formule 750-race kwamen gemiddeld zo'n 42.000 mensen kijken. Ook hier was Assen goede tweede: 70.000 toeschouwers. De 250- en 500 cccrossers trokken in totaal 300.000 liefhebbers, met Norg op een derde plaats - 30.000