Road Racing 2018 favoriete topics

Moderator: RG500IU

Pagina's: 1 2 3 4 5 6 7 8

Topic: Road Racing 2018 (85817 keer gelezen)
Jarno
 Administrator

avatar
     Reageer met citaat 
Johannes schreef 17-07-18 om 16:36:06
Ik ben er geloof ik ook wel klaar mee. Ooit wou ik nog naar Man, maar dat ga ik ook niet meer doen.

Ik vind het moeilijk om naar te kijken. Van de ene kant heb ik er wel bewondering voor en vind ik het spectaculair maar van de andere kant denk ik, die zijn knettergek. Zo ziek hard langs muurtjes en stoepranden rijden, dat kan toch niet goed zijn.
     Reageer met citaat 
Dat het niet goed is voor je bleek afgelopen maand wel...4 doden en talrijke zwaargewonden die lang moeten revalideren...en toch neemt iedereen er aan deel uit vrije wil...hoe dom je het ook kunt vinden of hoe kortzichtig je ook mag zijn..het mag dus gaan ze gewoon..

Mag je het een verslaving noemen? Terug in/aan de adrenaline ook al weet je dat t je leven kan kosten, lijkt imo toch echt op een verslaafde die weer die spuit of pijp gaat hanteren na zijn eerste overdosis die weer eens net goed ging...

De kruik gaat zo lang te water tot ze breekt...
Een volk dat voor tirannen zwicht,verliest veel meer dan lijf en leden, is reddeloos,dan dooft het licht.
Anoniem
     Reageer met citaat 
Als die heren en/of dames dat willen doen moeten ze dat wat mij betreft zelf weten. Rijdt er zich weer eens één te pletter dan is dat zo. Van mijn kant zul je bij geen enkel facebookbericht een respect like zien.
     Reageer met citaat 
Tiko schreef 17-07-18 om 19:37:03
Als die heren en/of dames dat willen doen moeten ze dat wat mij betreft zelf weten. Rijdt er zich weer eens één te pletter dan is dat zo. Van mijn kant zul je bij geen enkel facebookbericht een respect like zien.


Dat ze zich te pletter rijden...als jij het zo zegt vind ik dat persoonlijk een ongepaste en respectloze opmerking.
Je zou ook kunnen nadenken hoe je zoiets ietsiepietsie tactvoller kunt plaatsen, dan zullen de reacties ook wat meer op de inhoud zijn ipv op jouw woordkeus...
In het kader van deze discussie over hoe deelnemers,toeschouwers en hun dierbaren omgaan met deze tak van sport en de donkere kant er van, voegt het niet echt veel toe als jij alleen maar meldt dat je t niet zult liken op facebook...
Een volk dat voor tirannen zwicht,verliest veel meer dan lijf en leden, is reddeloos,dan dooft het licht.
     Reageer met citaat 
Bij de fans van RRR hangt toch een beetje de opinie zoals die ook was tijdens de Formule1 in de jaren 60 en 70.
Je hoeft het niet te doen, je hoeft niet een bocht vol gas aan te vallen. Eigen keus.
Maar een racer wil juist zo hard mogenlijk..
In de F1 is er, juist door de coureurs, extreem veel veranderd.
Circuits werden veiliger en de bolides ook.
En ondanks dat de sport sneller en sneller werd is de laatste dode in een race Senna in 94.
Het freak incident met Jules Bianchi daar gelaten...

Punt wat ik wil maken is: Waar de F1 veiliger en veiliger werd en wordt, wordt de RRR alleen maar onveiliger.
Aan de circuits is bijna niks te doen. Dat muurtje staat er, die heg ook en die hobbel ligt er ook.
En de machines worden sneller en sneller. En waar in de F1 de bolide een coureur kan beschermen is dat op
een motor onmogenlijk.

Wat mij betreft: Genoeg geweest, verbieden die handel.
Geld trouwens ook voor de enorme commercialisatie van de Mount Everest.
Mensen van 80, blinden, of met 1 been die zo nodig, voor veel geld, die berg op moeten.

Wat wil je nou bewijzen?

Samen 2 kinderen groot brengen, da's pas een prestatie!

« Gewijzigd: 20-07-2018 om 19:59:18 door Kees »

     Reageer met citaat 
Ik heb het idee dat er aantal onder jullie die van de mening zijn dat Road Racen niet meer mogelijk moet zijn. Persoonlijk vind ik deze opstelling iets te gemakkelijk en hypocriet als je anderen vormen van risicovolle sporten wel blijft toestaan.

Elk fataal ongeval, waar dat dan ook plaatsvind, is een tragische gebeurtenis voor de nabestaanden. Ik ben van mening dat die tragiek in eerste instantie niet persee hoeft te verschillen of het ongeval tijdens uitoefenen van een risicovolle sport of tijdens het reguliere leven plaatsvond. Voor de directe kring om het slachtoffer heen zal altijd de doffe leegte zich opdringen en er spijt zijn dat het heeft kunnen plaatsvinden. Had ik maar... was ik maar, et cetera. Dat geldt voor een raceongeval, maar ook als iemand komt te overlijden die een noodlottig ongeval krijgt op weg naar het werk.

Wellicht dat iemand aanvoert dat die risicovolle sport beoefenen niet noodzakelijk is, en dat werken nu eenmaal een substantieel deel van het leven is. Maar als we dat echt gaan afvragen, was het noodzakelijk om persee die dag, dat tijdstip naar het werk te gaan? Was het de moeite waard om daarvoor om het leven te komen? Grote kans dat het niet zo is. Het was dan ook een on-geluk, een niet gelukkige situatie, geen zelfmoordpoging.

Toch zit er wel verschil in activiteiten, de statistieken tonen aan dat sommige activiteiten risicovoller zijn dan andere. Dat is, wat ik aanneem, een (verstandig) overwegingspunt voor velen van ons. We maken een inschatting van de gevolgen als het misgaat, schatten in of we voldoende controle hebben.
Als die activiteit met veel risico's dan mis gaat, dan kun je als buitenstaander al snel naar de risico's wijzen. 'at wist je toch... Je had kunnen nagaan dat.. et cetera. We halen de statistiek er bij om acties te veroordelen.

Maar moeten we dan anders oordelen over het noodlottige slachtoffer? Waarin zit het verschil met een Dunlop die om het leven komt en onlangs dat 14 jarige Spaans jochie of die 12 jarige op het crosscircuit die vlak bij mij in de buurt om het leven kwam? Is dat niet bizar om pre-pubers met dat soort snelheidssporten in aanraking te laten komen? Vind ik ethisch ook nogal discutabel. Eigenlijk is die hele racerij bijzaak, onverantwoordelijke risico's waarvan de statistieken aantonen dat het geen gezond tijdverdrijf is. Waarom niet allemaal verbieden? Hoe kun je het ene verbieden en het andere niet?

Probleem met statistiek is echter dat het over kansen gaat, het doet geen uitspraak over individuele gevallen. Sommige onder ons zijn wel in staat om die statistieken telkens te weerleggen. Door jezelf bewuster bloot te stellen aan risicovolle omstandigheden train je jezelf ook om vaardigheden te ontwikkelen, om beter met dat type omstandigheden om te gaan.

Evolutie, en de mens in het bijzonder, lijkt erg gevoelig te zijn om telkens die grenzen te verschuiven. Dat is een risicovol bestaan, de meeste mensen kiezen ervoor om grenzen te vermijden. Toch ik heb sterk het idee dat die zoektocht ook een essentieel onderdeel is van de menselijke geest.
We hebben het nodig dat mensen aantonen dat bepaalde risico's wel te trotseren zijn. Omdat de aanleg en noodzaak tot aanvaarden van risico's voor een aanzienlijk deel individueel bepaald zijn, vind ik ook dat -binnen wat kaders zoals leeftijden risico's voor omstanders-, hier zelf over mag beslissen. De zoektocht kan tragisch eindigen, maar is als alternatief een leven zonder passies te verkiezen?

« Gewijzigd: 20-07-2018 om 23:59:44 door john »

     Reageer met citaat 
Kees schreef 20-07-18 om 19:51:30
.

Wat mij betreft: Genoeg geweest, verbieden die handel.


O, oké. Het moet verboden worden. Dan heb ik twee vragen aan jou.

1. Wie moet het allemaal gaan verbieden dan? Wie heeft die macht?

2. Wat moet verboden worden? Road Racing? Dus ook Hengelo? Afficheren zich de laatste jaren ook steeds meer en meer als echt Road Racing circuit. Dan moet je consekwent zijn he. Of gaat het alleen om races die jij te gevaarlijk vindt? Of mijn buurvrouw? Bovendien, ook op permanente circuits vallen doden. Dat dan ook maar verbieden? Of wil je het kwantificeren in een maximaal aantal doden?

Met andere woorden, nutteloze discussie. Beetje hypocriet gezwets.

john schreef 20-07-18 om 23:43:32
Ik heb het idee dat er aantal onder jullie die van de mening zijn dat Road Racen niet meer mogelijk moet zijn. Persoonlijk vind ik deze opstelling iets te gemakkelijk en hypocriet als je anderen vormen van risicovolle sporten wel blijft toestaan.

Elk fataal ongeval, waar dat dan ook plaatsvind, is een tragische gebeurtenis voor de nabestaanden. Ik ben van mening dat die tragiek in eerste instantie niet persee hoeft te verschillen of het ongeval tijdens uitoefenen van een risicovolle sport of tijdens het reguliere leven plaatsvond. Voor de directe kring om het slachtoffer heen zal altijd de doffe leegte zich opdringen en er spijt zijn dat het heeft kunnen plaatsvinden. Had ik maar... was ik maar, et cetera. Dat geldt voor een raceongeval, maar ook als iemand komt te overlijden die een noodlottig ongeval krijgt op weg naar het werk.

Wellicht dat iemand aanvoert dat die risicovolle sport beoefenen niet noodzakelijk is, en dat werken nu eenmaal een substantieel deel van het leven is. Maar als we dat echt gaan afvragen, was het noodzakelijk om persee die dag, dat tijdstip naar het werk te gaan? Was het de moeite waard om daarvoor om het leven te komen? Grote kans dat het niet zo is. Het was dan ook een on-geluk, een niet gelukkige situatie, geen zelfmoordpoging.

Toch zit er wel verschil in activiteiten, de statistieken tonen aan dat sommige activiteiten risicovoller zijn dan andere. Dat is, wat ik aanneem, een (verstandig) overwegingspunt voor velen van ons. We maken een inschatting van de gevolgen als het misgaat, schatten in of we voldoende controle hebben.
Als die activiteit met veel risico's dan mis gaat, dan kun je als buitenstaander al snel naar de risico's wijzen. 'at wist je toch... Je had kunnen nagaan dat.. et cetera. We halen de statistiek er bij om acties te veroordelen.

Maar moeten we dan anders oordelen over het noodlottige slachtoffer? Waarin zit het verschil met een Dunlop die om het leven komt en onlangs dat 14 jarige Spaans jochie of die 12 jarige op het crosscircuit die vlak bij mij in de buurt om het leven kwam? Is dat niet bizar om pre-pubers met dat soort snelheidssporten in aanraking te laten komen? Vind ik ethisch ook nogal discutabel. Eigenlijk is die hele racerij bijzaak, onverantwoordelijke risico's waarvan de statistieken aantonen dat het geen gezond tijdverdrijf is. Waarom niet allemaal verbieden? Hoe kun je het ene verbieden en het andere niet?

Probleem met statistiek is echter dat het over kansen gaat, het doet geen uitspraak over individuele gevallen. Sommige onder ons zijn wel in staat om die statistieken telkens te weerleggen. Door jezelf bewuster bloot te stellen aan risicovolle omstandigheden train je jezelf ook om vaardigheden te ontwikkelen, om beter met dat type omstandigheden om te gaan.

Evolutie, en de mens in het bijzonder, lijkt erg gevoelig te zijn om telkens die grenzen te verschuiven. Dat is een risicovol bestaan, de meeste mensen kiezen ervoor om grenzen te vermijden. Toch ik heb sterk het idee dat die zoektocht ook een essentieel onderdeel is van de menselijke geest.
We hebben het nodig dat mensen aantonen dat bepaalde risico's wel te trotseren zijn. Omdat de aanleg en noodzaak tot aanvaarden van risico's voor een aanzienlijk deel individueel bepaald zijn, vind ik ook dat -binnen wat kaders zoals leeftijden risico's voor omstanders-, hier zelf over mag beslissen. De zoektocht kan tragisch eindigen, maar is als alternatief een leven zonder passies te verkiezen?


Mooi verwoord. Vooral dat stukje over minderjarigen.
     Reageer met citaat 
Optimate schreef 21-07-18 om 01:13:21
(...)



Met andere woorden, nutteloze discussie. Beetje hypocriet gezwets.

(...)




Het hypocriet-argument wordt graag gebruikt om de discussie te smoren, maar overal waar beslissingen genomen worden om gevaar in te dammen krijg je een scheidslijn van het een wel en het ander niet. En altijd is er dan iets wat nét wel mag en wat nét niet mag.

In Zwitserland mag wel gecrost worden, maar wegraces zijn verboden. Dat is niet hypocriet, maar dat waar men in Zwitserland met elkaar op uit gekomen is.

De discussie over de veiligheid van de motorsport bestaat al zolang als de sport bestaat, ontwikkeld zich en gaat gewoon door en is nooit nutteloos en onderdeel van de evolutie van de sport.
t Is n kunst t aigenste pad te lopen en doch aalweg wat aans te zain.
     Reageer met citaat 
Johannes schreef 21-07-18 om 11:25:12
(...)


Het hypocriet-argument wordt graag gebruikt om de discussie te smoren, maar overal waar beslissingen genomen worden om gevaar in te dammen krijg je een scheidslijn van het een wel en het ander niet. En altijd is er dan iets wat nét wel mag en wat nét niet mag.

In Zwitserland mag wel gecrost worden, maar wegraces zijn verboden. Dat is niet hypocriet, maar dat waar men in Zwitserland met elkaar op uit gekomen is.

De discussie over de veiligheid van de motorsport bestaat al zolang als de sport bestaat, ontwikkeld zich en gaat gewoon door en is nooit nutteloos en onderdeel van de evolutie van de sport.


Het was niet mijn bedoeling om de discussie te smoren. Wel wilde ik aangeven dat het mijns inziens een non-discussie is die ik wilde uitsrukken met de vragen die ik stelde en die volgens mij niet te beantwoorden zijn, en dus het "het gaat nergens over"-gehalte duidelijk maken.

1. Wie zou het moeten verbieden dan? Wie heeft dat internationale mandaat?

2. Wat moet er verboden worden? Alle races op de openbare weg? Hengelo dus ook? Of alleen in UK/Ierland, juist daar waar het zo megapopulair is? Of over al waar recent doden zijn gevallen? Dan MotoGP en SBK circus dus ook want in de laatste jaren zijn daar ook doden gevallen?

zij die pleiten voor een verbod moeten dan maar eens antwoord geven op die vragen en zullen dan tot de conclusie komen dat het een non-discussie is.
     Reageer met citaat 
Optimate schreef 21-07-18 om 12:08:41
(...)


Het was niet mijn bedoeling om de discussie te smoren. Wel wilde ik aangeven dat het mijns inziens een non-discussie is die ik wilde uitsrukken met de vragen die ik stelde en die volgens mij niet te beantwoorden zijn, en dus het "het gaat nergens over"-gehalte duidelijk maken.

1. Wie zou het moeten verbieden dan? Wie heeft dat internationale mandaat?

2. Wat moet er verboden worden? Alle races op de openbare weg? Hengelo dus ook? Of alleen in UK/Ierland, juist daar waar het zo megapopulair is? Of over al waar recent doden zijn gevallen? Dan MotoGP en SBK circus dus ook want in de laatste jaren zijn daar ook doden gevallen?

zij die pleiten voor een verbod moeten dan maar eens antwoord geven op die vragen en zullen dan tot de conclusie komen dat het een non-discussie is.


Ja als het over verbieden gaat dan heb je wel een punt. Technisch gesproken kan een overheid natuurlijk altijd verbieden, maar dat zal in de praktijk niet zo gauw gebeuren, alhoewel je weet maar nooit.....

Maar discussie is wél zinvol omdat het binnen de sport zelf zijn effect heeft. En dat beweegt allerlei richtingen op.

De MotoGP is in verhouding super veilig geworden. Stratencircuits zoals Ammerzoden waar mensen achter dranghekken bijna op de baan stonden zijn verleden tijd. De 24 uur van Oss is gestopt omdat men het drama van overleden coureurs niet meer verdroeg en het niet lukte om een veiliger circuit te vinden.

Dat verbieden van buitenaf is te kort door de bocht. Dat ben ik geloof ik wel met je eens, maar discussie van binnenuit is waardevol en daar komen ook allerlei verboden uit voort. Het is MotoGP coureurs nu verboden om zonder airbag in het pak te rijden om maar iets te noemen.

En over Man en de races in Ierland zal de discussie ook doorgaan en zal de sport op den duur ook een ander aanzien krijgen, daar ben ik haast wel van overtuigd.
t Is n kunst t aigenste pad te lopen en doch aalweg wat aans te zain.
wimpie

avatar
xl600r fzr600 vfr750 vtr1000r rsv1000r tuono rr

     Reageer met citaat 
Optimate schreef 21-07-18 om 12:08:41
(...)


Het was niet mijn bedoeling om de discussie te smoren. Wel wilde ik aangeven dat het mijns inziens een non-discussie is die ik wilde uitsrukken met de vragen die ik stelde en die volgens mij niet te beantwoorden zijn, en dus het "het gaat nergens over"-gehalte duidelijk maken.

1. Wie zou het moeten verbieden dan? Wie heeft dat internationale mandaat?

2. Wat moet er verboden worden? Alle races op de openbare weg? Hengelo dus ook? Of alleen in UK/Ierland, juist daar waar het zo megapopulair is? Of over al waar recent doden zijn gevallen? Dan MotoGP en SBK circus dus ook want in de laatste jaren zijn daar ook doden gevallen?

zij die pleiten voor een verbod moeten dan maar eens antwoord geven op die vragen en zullen dan tot de conclusie komen dat het een non-discussie is.


1 .Dat is een taak voor de vergunningverlener , heel makkelijk , geen vergunning geen race.

2. Dat is natuurlijk wat lastiger , maar je kunt er aan denken om bepaalde minimum eisen aan het circuit te stellen wat betreft de uitloop stroken e.d.
Hengelo heeft i.t.t de meeste engelse/ierse circuit constant geinvesteerd in het circuit door bomen en obstakels te verwijderen.

Je vergelijking met RRR en sbk / motogp gaat wat mij betreft mank.
In de sbk/motogp is een fataal ongeval gelukkig een uitzondering.
Terwijl je er bij de RRR er van uit kan gaan dat er elk jaar weer coureurs omkomen
Het gaat erom dat je de omstandigheden zo veilig mogelijk maakt.
De sport is al gevaarlijk genoeg.
     Reageer met citaat 
john schreef 20-07-18 om 23:43:32
Ik heb het idee dat er aantal onder jullie die van de mening zijn dat Road Racen niet meer mogelijk moet zijn. Persoonlijk vind ik deze opstelling iets te gemakkelijk en hypocriet als je anderen vormen van risicovolle sporten wel blijft toestaan.

Elk fataal ongeval, waar dat dan ook plaatsvind, is een tragische gebeurtenis voor de nabestaanden. Ik ben van mening dat die tragiek in eerste instantie niet persee hoeft te verschillen of het ongeval tijdens uitoefenen van een risicovolle sport of tijdens het reguliere leven plaatsvond. Voor de directe kring om het slachtoffer heen zal altijd de doffe leegte zich opdringen en er spijt zijn dat het heeft kunnen plaatsvinden. Had ik maar... was ik maar, et cetera. Dat geldt voor een raceongeval, maar ook als iemand komt te overlijden die een noodlottig ongeval krijgt op weg naar het werk.

Wellicht dat iemand aanvoert dat die risicovolle sport beoefenen niet noodzakelijk is, en dat werken nu eenmaal een substantieel deel van het leven is. Maar als we dat echt gaan afvragen, was het noodzakelijk om persee die dag, dat tijdstip naar het werk te gaan? Was het de moeite waard om daarvoor om het leven te komen? Grote kans dat het niet zo is. Het was dan ook een on-geluk, een niet gelukkige situatie, geen zelfmoordpoging.

Toch zit er wel verschil in activiteiten, de statistieken tonen aan dat sommige activiteiten risicovoller zijn dan andere. Dat is, wat ik aanneem, een (verstandig) overwegingspunt voor velen van ons. We maken een inschatting van de gevolgen als het misgaat, schatten in of we voldoende controle hebben.
Als die activiteit met veel risico's dan mis gaat, dan kun je als buitenstaander al snel naar de risico's wijzen. 'at wist je toch... Je had kunnen nagaan dat.. et cetera. We halen de statistiek er bij om acties te veroordelen.

Maar moeten we dan anders oordelen over het noodlottige slachtoffer? Waarin zit het verschil met een Dunlop die om het leven komt en onlangs dat 14 jarige Spaans jochie of die 12 jarige op het crosscircuit die vlak bij mij in de buurt om het leven kwam? Is dat niet bizar om pre-pubers met dat soort snelheidssporten in aanraking te laten komen? Vind ik ethisch ook nogal discutabel. Eigenlijk is die hele racerij bijzaak, onverantwoordelijke risico's waarvan de statistieken aantonen dat het geen gezond tijdverdrijf is. Waarom niet allemaal verbieden? Hoe kun je het ene verbieden en het andere niet?

Probleem met statistiek is echter dat het over kansen gaat, het doet geen uitspraak over individuele gevallen. Sommige onder ons zijn wel in staat om die statistieken telkens te weerleggen. Door jezelf bewuster bloot te stellen aan risicovolle omstandigheden train je jezelf ook om vaardigheden te ontwikkelen, om beter met dat type omstandigheden om te gaan.

Evolutie, en de mens in het bijzonder, lijkt erg gevoelig te zijn om telkens die grenzen te verschuiven. Dat is een risicovol bestaan, de meeste mensen kiezen ervoor om grenzen te vermijden. Toch ik heb sterk het idee dat die zoektocht ook een essentieel onderdeel is van de menselijke geest.
We hebben het nodig dat mensen aantonen dat bepaalde risico's wel te trotseren zijn. Omdat de aanleg en noodzaak tot aanvaarden van risico's voor een aanzienlijk deel individueel bepaald zijn, vind ik ook dat -binnen wat kaders zoals leeftijden risico's voor omstanders-, hier zelf over mag beslissen. De zoektocht kan tragisch eindigen, maar is als alternatief een leven zonder passies te verkiezen?


Heel mooi beschreven. Exacte overpeinzingen die ook door mij heen gaan bij het volgen van dit topic.
     Reageer met citaat 
john schreef 20-07-18 om 23:43:32
.....

Waarin zit het verschil met een Dunlop die om het leven komt en onlangs dat 14 jarige Spaans jochie of die 12 jarige op het crosscircuit die vlak bij mij in de buurt om het leven kwam? Is dat niet bizar om pre-pubers met dat soort snelheidssporten in aanraking te laten komen? Vind ik ethisch ook nogal discutabel. Eigenlijk is die hele racerij bijzaak, onverantwoordelijke risico's waarvan de statistieken aantonen dat het geen gezond tijdverdrijf is. Waarom niet allemaal verbieden? Hoe kun je het ene verbieden en het andere niet?

.......


Risico's zijn er altijd en helemaal veilig is niemand.

Het een wordt als een aanvaardbaar risico gezien en iets anders roekeloosheid. Daarom zou je het ene kunnen verbieden en het andere niet.

Zelf ga ik niet meer kijken naar RRR, maar of het verboden moet worden vind ik ook wel weer ver gaan, alhoewel ik de wel aandacht wil vragen voor al die achtergebleven kinderen en gezinnen en soms nog zelfs zwangere partners. Als de mannen daar voor zouden kiezen zou ik ze pas echte helden vinden. Nu vind ik het egoïsten
t Is n kunst t aigenste pad te lopen en doch aalweg wat aans te zain.
     Reageer met citaat 
Er is inmiddels een crowdfunding gestart voor Dunlop,s nabestaanden, dat zet je ook wel aan het denken hoe ze hun gezin eigenlijk met de brokstukken achterlaten, het blijkt uit diverse reacties dat zo,n hele gemeenschap worstelt met deze fatale en andere zware ongelukken. Waar in elke snelheidswedstrijd zaken veiliger en veiliger zijn geworden, is bij RRR de gemiddelde snelheid in verhouding tot de omstandigheden dramatisch gestegen. Als er dingen veranderen gaan,zal dat van binnenuit moeten gebeuren. Zolang er genoeg deelnemers blijven die per se willen starten en hun deel van de nationale glorie willen oogsten zullen er races zijn. Ook al stelt het mondiaal helemaal niks voor. Het racen op deze manier is al een eeuw oud en het zit bij sommige families bijna in de genen. Ben je als actief het eiland bezoekend toeschouwer nu ook medeschuldig aan elk fataal ongeval ? Of niet....
Een volk dat voor tirannen zwicht,verliest veel meer dan lijf en leden, is reddeloos,dan dooft het licht.
     Reageer met citaat 
De road races zullen ook veranderen, ook door externe partijen. De steeds hogere verzekeringspremies voor een evenement zijn een constante zorg voor organisatoren en financieel zijn veel organiserende clubs in zware tijden. Daarnaast zie je ook dat de races in Scarborough begin dit jaar niet door zijn gegaan omdat de veiligheidsvoorzieningen niet voldoende op niveau waren gebracht.
Ook maken nationale bonden het moeilijker om deel te nemen, zoals eerder is gemeld geeft de Italiaanse bond in 2018 geen licenties meer af om deel te nemen aan road races. De Italianen die toch deelnemen nemen deel onder een licentie van een ander land. De Spaanse bond heeft na het ongeval van Santiago Herrero in 1970 de deelname aan de TT voor de Spaanse deelnemers al beperkt.

Intern de sport veranderen zal een moeilijke -maar noodzakelijke- aanpassing zijn. Er is bij een wegracecircuit nu eenmaal minder gemakkelijk aanpassingen door te voeren, al is het alleen al door de geografische ligging. Een baan als Hengelo, Chimay en NW200 zijn uitzonderingen waarin extra chicanes zijn aangebracht om de snelheid eruit te halen. (Waar sommige coureurs dan weer problemen mee hebben, zoals Guy Martin bij de NW200)

Uiteindelijk is racen, waar dan ook, niet 100% veilig. De organisatoren kunnen tot een bepaalde hoogte aanpassingen doorvoeren, maar als het been van de coureur over het zadel zwaait is opeens die invloed van de organisatoren beperkt.
Dat moment is ook een lastig punt, het gaat dan opeens om de fundamentele vraag of het individu of het collectief het voor het zeggen heeft. De uitdrukking dat de gashandel de beide kanten op werkt is nogal ontactisch, maar is niet per definitie onwaar. Het individu heeft dan de meeste invloed en de rest staat op de 2e plaats. In hoeverre laten we het individu toe zelf zijn leven vorm te geven? Dat kan niet anders dan tot discussie leiden.

De vraag in het geval van Dunlop is, naast de extra tragiek gezien de familie historie, ook de toekomst van het eigen gezin. Dat gegeven is zo rauw; iedereen kan zich het lijden en de leegte voorstellen voor de direct betrokkenen. Was het ongeval te voorkomen? Als we bereid zijn om alle individuele keuzes in road racen te perken zeker. Toch zijn tragische omstandigheden niet te voorkomen, ook bij minder risicovolle activiteiten vinden noodlottige ongevallen plaats.

Zelf kan ik ook niet ieder beslissing begrijpen en vind ik het fascinerend te zien hoe er wel die risicovolle uitdaging aangaan wordt. In
deze driedelige documentaire uit 2017 geeft een aantal racers, familieleden en organisatoren hier antwoord op en wordt ook de discussie die wij hier voeren niet onbelicht gelaten. Wellicht kan die voor wat achtergrondinformatie zorgen. Het is hierbij niet mijn bedoeling om de spectaculaire beelden te laten zien, wel het samenhorigheidsgevoel, de gemeenschapszin en de omgang met kinderen en familie.

Bredebeier, de laatste vraag die jij stelt lijkt op een bepaalde manier op de vraag die Dr Costa zich moest stellen vlak nadat hij begon met het verlenen van medische ondersteuning. Iets van 40 dagen nadat hij Saarinen had behandeld verongelukte Saarinen op Monza. Heb het niet zo paraat maar zal het proberen op te zoeken. Een andere tip is een magazine/boek wat Norton heeft uitgebracht: 'Esses' Hier staat ook een uitgebreid artikel in van een onderzoeker/socioloog over risico's in road races.

Als laatste wil ik aangeven dat ik alle bijdragen in deze discussie, ook als die meningen anders zijn dan de mijne, kan waarderen.

« Gewijzigd: 23-07-2018 om 18:31:55 door john »

Pagina's: 1 2 3 4 5 6 7 8


Snelle navigatie: