Michel Fabrizio (Xerox Ducati 1098R) verzekert zich hier in 2009 van zijn eerste Superpole. De dag erna wordt hij derde in race 1 en zegeviert in race 2 voor teamgenoot Noriyuki Haga.
Troy Bayliss weet zich na een vijfde plaats in race 1 van 2006 verzekerd van zijn tweede wereldtitel. De Xerox Ducati 999 F06 rijder, die van Poleposition vertrok, maakt zijn feestje compleet met een zege in race 2.
Jonathan Rea (Kawasaki) behaalde hier (tijdens zijn 150e start) zijn 3e dubbelzege van het seizoen in 2015. Slechts 5 rijders (Bayliss, Fogarty, Edwards, Corser en Checa) gingen hem hierin voor.
Het Ten Kate Castrol Honda team maakte hier in 2011 voor het eerst gebruik van ride-by-wire electronica als voorbereiding op het volgende seizoen. Jonathan Rea wist race 1 gelijk te winnen, in race 2 ontglipte hem de zege door een los contactje.
Oud 500cc/MotoGP winnaar Alex Barros (Klaffi Honda) wint in 2006 bij de voorlaatste ronde van het seizoen op 1 oktober van dat jaar race 1. Barros kwam dat jaar 6 keer op het podium en eindigde als 6e in het kampioenschap.
Jonathan Rea (Kawasaki) evenaarde met een dubbelzege in 2018 Carl Fogarty als meest succesvolle coureur met 59 WSB overwinningen. Hij passeerde ook Fogarty en Troy Bayliss als rijder met het meeste aantal (17) dubbelzeges.
Régis Laconi (Axo Aprilia RSV) haalt tijdens de allerlaatste race van 2001 zijn allereerste WSB zege. Rubén Xaus (die race 1 won op zijn Infostrada Ducati 996) en Tadayuki Okada (Castrol Honda VTR) vergezellen hem op het podium.
Tom Sykes pakte in een verregende sessie in 2010 de eerste Superpole voor Kawasaki sinds Fonsi Nieto (ook in de regen) op de Lausitzring in 2007. Luca Scassa met de Supersonic Ducati stond met P4 voor het eerst in zijn carrière op de eerste startrij.
Met een dubbelzege in de voorlaatste ronde van 2004 nam Fila Ducati 999 F04 rijder Régis Laconi de WK leiding over van teamgenoot James Toseland met 4 punten voorsprong. Laconi verspeelde echter de titel toch bij zijn thuisrace op Magny Cours..
Met punten in beide 2010 races werd Max Biaggi de nieuwe recordhouder van het aantal races onafgebroken in de punten. John Kocinski kwam in 1997 tot 33. Na Kocinski is Max nu ook de 2e coureur met zowel een 250cc als SBK titel.
Rubén Xaus (Fila Ducati 999 F03) pakte hier in 2003 zijn eerste Superpole. De eerste vijf rijders reden allemaal op een Ducati. De top 10 van de startopstelling bestond toen uit acht Ducatis.
Na zijn tweede dubbelzege in 2013 nam Tom Sykes (Kawasaki) hier de leiding in de WK tussenstand over van Sylvain Guintoli (Aprilia).
250cc GP coureur Marco Simoncelli zorgt op 27 september 2009 bij een gastoptreden voor sensatie. Na DNF in race 1 eindigt hij in race 2 zelfs als 3e voor Aprilia merkgenoot Max Biaggi!
Door zijn dubbelzege in 2012 werd Althea Ducati rijder Carlos Checa de eerste rijder in de historie met meer dan drie WSB zeges op dit circuit. Checa behaalde in totaal vijf zeges op het Autodromo Enzo e Dino Ferrari.
Colin Edwards (Castrol Honda VTR SP2) haalt in 2002 zijn 75e zege. Colin wint ook race 2 door opnieuw Troy Bayliss (Infostrada Ducati 996) in een van de enerverendste races ooit te verslaan en verovert zijn tweede wereldtitel.
Met een 14e plaats in race 1 van 2012 werd Leandro Mercado (Pedercini Kawasaki ZX-10R) de eerste Argentijnse coureur die WK punten scoorde in de WSBK historie.
Op de dag dat Max Biaggi zich van de wereldtitel 2010 verzekerde haalde Carlos Checa zijn eerste dubbelzege met de Althea 1098R Ducati. De Spanjaard reed in race 2 ook een nieuw ronderecord.