Met zijn eerste Grand Prix zege in 2007 werd de Japanner Tomoyoshi Koyama (Red Bull KTM) de laatste niet Europese winnaar van een 125cc Grand Prix race!
In 2013 was er voor het eerst in de geschiedenis van deze klasse een volledig Spaanse top 5: Luis Salom, Alex Rins, Maverick Viñales, Álex Márquez, Efrén Vázquez. In de 125cc gebeurde dit ooit een keer op de Sachsenring in 2009.
In de door Tomomi Manako (Honda) gewonnen race van 1998 eindige de nr. 15 (Frederic Petit) op slechts 5,025 sec, van de winnaar. Dit was de 'closest' top 15 aller tijden in welke klasse dan ook.
Door een derde plaats bij de Catelaanse Grand Prix van 2018 werd Gabriel Rodrigo (RBA KTM) de eerste Argentijn op het podium in de Moto 3 klasse.
Met zijn 15e plaats in 2010 is Zulfahmi Khairuddin (AirAsia Aprilia) de tweede coureur uit Maleisië sinds Sharol Yuzi (Valencia 2002 - 250cc) die WK punten scoorde...
Marc Márquez won hier in 2014 de MotoGP klasse en broer Alex de Moto 3. Dit was voor het eerst in de 66 jaar WK wegrace dat twee broers op dezelfde dag een Grand Prix wonnen!
De beide Honda's van Ezio Gianola en Gabriele Debbia bezorgden het Semprucci team in 1992 een dubbelzege bij de toenmalige Europese Grand Prix. Voor Gianola was het de tweede overwinning op rij nadat hij eerder van plan was te stoppen.
De 16 jarige Pol Espargaró behaalde hier in 2008 voor Derbi teamgenoot Mike di Meglio zijn eerste Poleposition. Het was de eerste keer in de geschiedenis dat de Spaanse motorfabrikant de eerste twee startplaatsen bezette in deze klasse.
Marc Márquez werd op 4 juli 2010, sinds Youichi Ui in 2001, de eerste rijder die 4 opeenvolgende GP's weet te winnen. Met 17 jaren en 137 dagen werd Márquez ook de jongste rijder die dit ooit presteerde!
De 17 jarige Portugees Miguel Oliveira (Honda) van het Estrella Galicia 0,0 team behaalde hier in 2012 met een derde plaats als eerste coureur uit zijn land het podium bij een Grand Prix.
Johann Zarco (Derbi) passeerde in 2011 als eerste de finish. Door racedirectie kreeg hij echter 20 seconden straftijd wegens het gevaarlijk inhalen van Nico Terol (Aprilia)- die buiten de baan belandde - Zarco werd 6e, Terol de winnaar.
Ongetta Team I.S.P.A. rijder Andrea Iannone kreeg in 2009 de zege in de schoot geworpen toen Julián Simón te vroeg juichde. Simón miste ook nog de derde plaats met 0,001 sec. verschil (na fotofinish) op Bancaja Aspar Aprilia teamgenoot Sergio Gadea.
Leon Camier (als vervanger van Gábor Talmácsi - wegens tegenvallende prestaties aan de kant gezet!) debuteerde in 2002 op een Italjet met een val in de race. 'Shafter' kon zijn weg vervolgen en werd 24e op een ronde achterstand van winnaar Poggiali.
Marcos Ramírez (Leopard Honda) was hier in 2019 de laatste rijder in een unieke nog nooit (ook niet in andere klasses) eerder voorgekomen serie van 12 verschillende winnaars. Fabio Di Giannantonio was in oktober 2018 de eerste in deze serie.