TT circuit

RG500IU schreef 11-03-25 om 10:55:45


De tijger van Borculo!

Wat een prachtige film. Ik had hem al wel een keer gezien, maar dat is al weer een tijdje terug. Bedankt voor het delen.

Volkskrant Maandag 12-07-1954

Boeiend gevecht tussen Drikus Veer en Pagani
Duke won “spelend” Nederlandse TT

Moedige Ray Amm door pech uit de strijd

(Van onze speciale verslaggever)

ASSEN, 10 Juli — Als een superieur wezen van een andere planeet, zo cirkelde Geoffrey Duke met record-snelheid over het circuit van Assen, ongenaakbaar, onbereikbaar voor alle brave vechters. Zo won hij de Grote Prijs van Nederland zonder strijd, na een volmaakte demonstratie die de warme bewondering oogstte van ruim honderdduizend toeschouwers. Maar de prijs voor de dapperste motorsoldaten was voor de anderen: voor de grimmige Ray Amm, de eenzame Norton-strijder, die vocht voor zijn tweede plaats totdat zijn machine hem in de steek liet; voor slimme Fergus Anderson, die in de laatste ronde een briesende Carlo Bandirola versloeg; voor Rod Coleman, de secure, voor moedige Dicky Dale en voor Bob McIntyre, de harde Schot. Maar achter de ruggen van al deze reputaties, zwoegers vergeleken met Duke, waren er twee die het „heetste duel” van de dag leverden: Nello Pagani, de veteraan, die nog één keer wilde bewijzen dat de bloem der Italiaanse renners niet is uitgestorven en Drikus Veer uit Borculo die op 'n echte fabrieks-Gilera eindelijk de droom van zijn leven in vervulling zag gaan. Deze twee vochten, wiel aan wiel of zij aan zij, zestien meedogenloze ronden lang en zij vooral waren het die de spanning en de gloed van de echte strijd terugbrachten in deze TT, die in alle voorgaande races zichtbaar geleden had onder de verlammende superioriteit van één man.


500 cc klasse (16 ronden):
1 Duke op Gilera in 1 u. 34.13,7 (gemiddelde 167.863 km);
2 Anderson op Guzzi in 1 u. 35.42,2;
3 Bandirola op MV in 1 u. 35.44,3;
4 Coleman op AJS in 1 u. 36.24.8;
5 Dale op MV in 1 u. 36.27.7;
6 Mclntyre op AJS in 1 u. 38.14.9;
7 Pagani op MV in 1 u. 39.48,4:
8 Veer op Gilera 1 u. "9.48.6: op één ronde:
9 Ahearn op Norton;
10 Quincey op Norton;
11 Knijnenburg op BMW; op twee ronden:
12 O'Rourke op Norton;
13 Bakker op Norton; 14 lerberts op Matchless;
15 Simons op Matchless;
16 van Burik op Norton.
Snelste ronde: Duke in ; 5.49.4 (gemiddelde 169,761 km).

100 jaar TT

De Tijd - 12-07-1954


Achter de A.J.S. van Coleman en de M.V. van Dicky Dale. die tezamen een eigen race reden in een zeker zo spannende strijd als de eerste vier. werd een gevecht geleverd, dat de 150.000 enthousiastelingen langs de lijnen eerst goed in opwinding bracht. Daar raasde een geladen Driekus Veer, eindelijk op een fabrieksmotor, achter de oud-wereldkampioen Pagani aan. Een strijd, die het hart verwarmde en waarin de Nederlander bewees, dat motorrenners niet alleen in het trotse Albion of onder de hete Calabrische zon geboren worden. Op zijn niet helemaal nieuwe, gestroomlijnde Gilera dwong Driekus Veer de met zoveel lauweren gekroonde Nello Pagani tot een uiterste krachtsinspanning. Op de rechte stuken spoot de zoveel snellere zilveren M.V. van de kleine, venijnige Pagani langs de verrukkelijk rijdende Driekus heen. Maar in de bochten liep de vaderlandse monteur steeds meer op hem in. Een achterstand van negen seconden liep hij dank zij zijn onvervaard bochtenwerk, in drie ronden in op de kleine zwarte zoon van het zonnige Zuiden. Onder wild gejuich van de 150.000 toeschouwers gierde hij hem vlak voor de officiële tribunes voorbij. Op niet te miskennen wijze toonde Driekus — „onze bloedeigen Driekus", volgens Piet Nortier — zijn klasse. Helaas moest hij op de finish met een achterstand van slechts enkele meters zijn meester in Nello Pagani en zijn Gilera in de zilveren M.V. erkennen. Maar hij had een zeldzame race gereden, die hem terecht de hulde van de 150.000 bracht.

100 jaar TT

De Tijd - 12-07-1954


Wij waren Zaterdagavond, na af loop van de TT van Assen, gelukkig. toen wij in Zwolle waren aangekomen. Van Assen tot de Overijsselse hoofdstad hadden wij gereden tussen een onafgebroken file motorrijders en automobilisten, allen in TT-stemming, die hun uiterste best deden de prestaties van Geoff Duke, van Fergus Anderson en liefst van Driekus Veer te evenaren. Met hoge snelheid slingerde het lint van het leger in leer zich over de weg. Duizenden en nog eens duizenden motorrijders krioelden als nijvere mieren door elkaar. Bijna alle inwoners van Drente en Overijssel en velen in Gelderland waren uitgelopen, om dat leger huiswaarts te zien keren. Met broodjes en koude thee zat men langs de weg. Welnu, die kijklustigen hebben waar voor hun wachten gekregen. Op verschillende punten raakte dat leger van mannen en vrouwen in leer onderling verdeeld.
Ongelukken konden niet uitblijven.
Ambulancewagens gierden met gillende sirenes door de massa heen en
moesten helaas vele malen hulp bieden. Nog voor Meppel was bereikt, haddenwij reeds drie min of meer ernstige ongelukken voor onze ogen zien gebeuren. En dat terwijl wij vrijwel vooraan in de file reden. Wat op het Drentse circuit niet was gebeurd, gebeurde na afloop op de weg. Met ernstige verwondingen moesten enkele motorrijders naar ziekenhuizen in de buurt worden gebracht. Ondanks de afschuwelijk hoge snelheden waren tijdens de races ernstige valpartijen uitgebleven. Dit gebeurde wel na afloop. Nog nooit hebben wij een zo in-tense belangstelling voor de TT meegemaakt. Nog nooit hebben wij er zo lang over gedaan, om met
onze wagen uit het gedrang te komen en nog nooit hebben wij zo verbaasd gestaan over de risico's, die de motorrijders durfden nemen. Het was een schier eindeloze uittocht van drieste rijders. Wij wisten
niet, dat er zoveel motorrijders in ons land waren en evenmin wisten
wij, dat die lieden zo snel kunnen rossen en razen.

100 jaar TT

1954 - Het jaar dat getrouwde vrouwen nog niet mochten werken of zelfstandig een bankrekening mochten hebben. Andere tijden.

Gezicht vanaf de brug bij de S-bocht

100 jaar TT

1955

100 jaar TT

1972

350 cc
Phil Read - MV - 2
Renzo Pasolini - Aermacchi - 12
Giacomo Agostini - MV - 1

100 jaar TT





Naar de TT van Assen op zo'n mooie zomerdag

De Facebook pagina 'Motorracefoto's' bracht onlangs een verhaal over Cees van Dongen en de TT van 1969 nogmaals onder de aandacht.
Ik had het wel eens eerder gelezen en het is ook gewoon terug te vinden op de Wikipedia pagina van deze jaargang.
De Telegraaf speelde een negatieve hoofdrol in deze geschiedenis met een opportunistisch bericht:
Citaat:


Uit de collectie van Reint Hofkamp, start vd 125cc in 1969
Citaat:

125cc-klasse
Vóór de TT van Assen ging het gerucht dat MZ met een nieuwe tweecilinder zou starten, nu men de driecilinder voorgoed in de ijskast had gezet. MZ had echter het probleem dat topcoureur Heinz Rosner voorlopig uitgeschakeld was door een gebroken sleutelbeen. Door de ellende die door een Telegraaf-artikel (zie kader) veroorzaakt was, liep Cees van Dongen in Assen woedend door het rennerskwartier. De 50cc-race was hem door de neus geboord, maar ook de benodigde concentratie voor de 125cc-race was ver te zoeken. De 125cc-race verliep al net zo dramatisch. In de laatste ronde moest hij stoppen met een kletsnatte achterband door de weglekkende versnellingsbakolie, en zelfs dat had slimmer gekund: als hij in zijn laatste ronde vóór de streep gestopt was en gewacht had tot winnaar Dave Simmonds finishte, had hij zijn motorfiets als vierde (op één ronde) over de streep kunnen duwen. Met de nieuwe puntentelling had dat toch acht punten opgeleverd. In de trainingen had bijna iedereen problemen: Dave Simmonds moest een aantal keren een blok vervangen, van Dongen monteerde een nieuwe krukas, Kent Andersson reviseerde zijn Yamaha (die sneller was dan zijn Maico) en ook Dieter Braun had de nodige problemen. De enige die zonder kleerscheuren door de training kwam was Heinz Kriwanek met zijn samen met Heinz Lippitsch zelf gelaste frame en standaard Rotax blokje. In de race was er weinig spanning: Een kopgroep van vijf rondde de baan de eerste keer, aangevoerd door van Dongen, maar die werd voor de hoofdtribune gepasseerd door de "scharrige" Rotax-zelfbouw van Kriwanek. Die kreeg meteen de volle rijwind te verwerken en viel dan ook meteen weer terug. Na een paar ronden viel hij uit. Vanaf de tweede ronde begon Dave Simmonds met de Kawasaki van de rest weg te lopen. Bij de finish had hij al een halve ronde voorsprong op Andersson. Silvano Bertarelli (Aermacchi Ala d'Oro 125) wist als derde nog net binnen dezelfde ronde te blijven. Dieter Braun was goed gestart, maar hij viel uit met een gebroken schakelstang.

Deze Cees van Dongen is denk ik recordhouder betreffende het aantal TT starts, hij was 23x vd partij in in totaal 41 races in de 50 & 125cc en een enkele 250cc TT. De laatste maal dat hij bij de TT aan de start stond was in 1980.

Ja dat was een heel gedoe toen.

En dat " Van Dongen rijdt met gebroken pols" stond echt met chocoladeletters geschreven.




De TELEGRAAF

Vrijdag 27 juni 1969

( van onze speciale verslaggever)

Rotterdamse motorcoureur verbijt pijn

Van Dongen rijdt met gebroken pols



ASSEN, vrijdag De Rotterdammer ,Cees van Dongen, met zijn 37 jaren zichzelf al min of meer tot 'de veteranen' rekenend, gaat de Asser TT in als de grote favoriet in dé 125 cc-klasse. Tot twee keer toe bracht hij de snelste trainingstijden op de lijst met zijn Suzuki en daarom veroorloofde deze klasserijder zich gistermiddag de derde training te negeren. Dit praktische overwegingen enerzijds — de Duitser Dieter Braun reed op zijp Suzuki 's morgens niet en 's middags' wel — uit een zekere angst anderzijds. Juist deze dagen realiseert de Rotterdamse monteur zich dat rijder en motor in optimale conditie dienen te zijn om een topprestatie te leveren. Welnu, motorcoureur Cees van Dongen is op de Asser TT 1969 niet in goede conditie en de Rotterdammer vreest de nukken van zijn machine, die hem in de laatste twee grote wedstrijden ook al in de steek liet. Zonder veel woorden heft Cees van Dongen de rechterpols, als hem gevraagd wordt hoe hij zich voelt na deze trainingsrit, waarin hij vier ronden heeft gedraaid, terwijl hij er in de echte wedstrijd veertien dient af te leggen. „Rust heeft deze pols nodig," zegt hij veelbetekenend, „en dat kan op een motor nu eenmaal niet." Veertien dagen geleden brak Cees van Dongen zijn pols en alle medische hulp mocht niet baten voor een tijdig herstel. „Als ik van de machine afstap voel ik een stekende pijn. Vooral met dit weer." Het regende gisteren op Assen en het was er koud. Wellicht mede daarom heeft Cees van Dongen vannacht het ongemak van de caravanover nachting geruild voor een geriefelijk verblijf in zijn Rotterdamse woning. Niet alleen om de lichamelijke conditie echter verdween hij uit Assen toen Dieter Braun onder aanzienlijk betere omstandigheden dan in de ochtenduren de snelste trainingsronde van de dag maakte. Cees van Dongen vertrok naar zijn woon- en werkplaats om die onderdelen te kunnen halen en kunnen vernieuwen die hem op Francorchamps (bij een voorsprong van twintig seconden) en Hockenheim (bij een goede positie in de kopgroep na een zwakke start) in de steek lieten.

Johannes schreef 20-03-25 om 12:44:10

Iets klopt er niet in dat artikel als het 'echt' gepubliceerd was op 27 juni, de Belgische GP was een week later op 6 juli..

Die journalist van de telegraaf bakte er echt helemaal niks van. Er staan nog wel meer fouten in het artikel.



NB
De foto's die donderdagavond in het ziekenhuis gemaakt waren lieten geen breuk zien in de pols maar wel een scheurtje. De verzekeringsmaatschappij gaf daarom geen groen licht. Dat kwam pas nadat iemand (Henk Viscaal) garant stond en een fors hogere verzekerings premie had betaald. Alles kwam pas een een kwartier voor 125cc race rond.

100 jaar TT

1949

De allereerste 500cc-MotoGP wereldkampioen:

Robert Leslie Graham

Een foto die de laatste dagen (oa via @AntonioRamosGP) rondwaart op X is deze, de finish vd 500cc TT in 1975:

Barry Sheene (hier nog met #6) verslaat Giacomo Agostini en behaalt zijn eerste GP zege in de zwaarste klasse.
Het verschil was zo klein dat de uitkomst moest bepaald worden aan de hand vd finishfoto.
Voor zo ver mij bekend ook de enige uitslag 'in de boeken' met 0,0 sec. verschil.